የኢትዮጵያ ተረቶች

በይስሃቅ አልዳዴ የተተረከ

ወቅቱ የዝናብ ወቅትና በጣም ብዙ የሚዘንብበት ጊዜ ስለሆነ ብዙ የጎርፍ አጋጣሚዎች ነበሩ፡፡ ጎርፉም እያደር በየቦታው በመዳረስና በየአካባቢው እየተዥጎደጎደ ዛፎችን በመገንደስ፣ እንስሳትን እየጠራረገ እያደር ጉልበቱ እየበረታ ሄደ፡፡

በሃያልነቱም ምክንያት በጣም፣ በጣም ትምክህተኛ ስለሆነ በታሪክ ታላቁ ጎርፍ የሆነ መሰለው፡፡

ጎርፉም አንድ በጣም ቆንጆ ወንድ ልጅ ነበረውና ልጁን ሊድረው ፈልጎ ሃይቁ ደግሞ በጣም፣ በጣም ቆንጆ ሴት ልጅ ነበረውና ጎርፉ ልጁ ይህችን የሃይቁን ልጅ እንዲያገባት ፈለገ፡፡

እናም በባህሉ መሰረት ጎርፉ ያገር ሽማግሌዎችን ወደ ሃይቁ ቤት በመላክ ልጁን እንዲድርላቸው አስጠየቀው፡፡ ሽማግሌዎቹም ወደ ሃይቁ ቤት ሄደው ልጁን ለጋብቻ ጠየቁት፡፡

በዚህ ጊዜ ሃይቁ እጅግ በጣም ተቆጥቶ “ይህ ጊዜያዊ እና ነገ የሚያልፍ ወቅታዊ ክስተት እንዴት ልጄን ለጋብቻ ይጠይቃል?” ብሎ በመቆጣት በንዴት ጥያቄውን አሻፈረኝ ብሎ ሊመልስ ሲል ከእርሱ ወገን ያሉት ያገር ሽማግሌዎች “ቆይ፣ ጎርፉን አሁን ልታሳዝነው አይገባም፡፡ እስኪ ጉዳዩን እንያዘውና ከራሳችን ጋር እንማከር፡፡” ብለው አረጋጉት፡፡

ከዚያም የሃይቁ ሽማግሌዎች የጎርፉን ሽማግሌዎች “ተመልከቱ፣ እኛ ስለሙሽራው፣ ስለ አባቱና ስለዘመዶቹ ብዙ ነገር ማወቅ እንፈልጋለንና በባህላችን መሰረት ቀጠሮ እንስጣችሁና በቀጠሮው ቀንም ሁላችሁም ትመጡና ተቀባይነት ካገኛችሁ ልጃችንን ልንሰጣችሁ እንችላለን፡፡” አሏቸው፡፡

የጎርፉም ሽማግሌዎች በዚህ ተስማምተው የሃይቁም ሽማግሌዎች እንዲህ አሏቸው፣ “እንግዲያው ቀጠሮአችን በፓርሱስ 26 ቀን እንዲሆን ቆርጠናል፡፡” የፓርሱስ ወር በደረቁ ወቅት አማካይ ላይ የሚውል ወር ሲሆን በዚህ ወር ምንም ዝናብ የለም፡፡ ስለዚህ በግልፅ ማየት እንደሚቻለው ይህ ወር ሲገባ ምንም አይነት ጎርፍም ሆነ ዝናብ ስለማይኖር ማንም ሰው በቀጠሮው ቀን አልመጣም፡፡

የዚህ ታሪክ መልእክትም በጊዜያዊ ስኬት መታበይ እንደሌለብንና ሁሉም ጌዜውን እንደሚጠብቅ የሚያሳይ ነው፡፡