የኢትዮጵያ ተረቶች

በመሃመድ አህመድ አልጋኒ የተተረከ

እንስሳት ሁሉ ተሰብስበው አደን ተሰማርተው ብዙ ግመሎችን በመያዝና በመግደል ተከፋፍለው በሏቸው፡፡ ከመብላታቸው አስቀድሞ ግን ቀበሮ ብድግ ብሎ “አንድ ግዜ አድምጡኝ ወንድሞቼ! ምን እንደሚያበሳጫችሁ ንገሩኝና ወደፊት በስህተት አላበሳጫችሁም፡፡” አላቸው፡፡  እነእርሱም በሃሳቡ ተስማምተው የእርስ በእርሳቸውን ጥንካሬና ድክመት ማወቅ እንዳለባቸው ወሰኑ፡፡

እናም አንበሳው በመጀመሪያ እንዲህ አለ፡፡ “እኔ እምብዛም የምጠላው ነገር የለም፡፡ ነገር ግን ሌሊት መተኛት አልችልም፡፡ የምተኛው ጠዋት ላይ በመሆኑ ድምፅ መስማት አልወድም፡፡”

ከዚያም ጅብ ቀጠለ “እኔ ሆዴ ላይ ሲመቱኝ አልወድም፡፡” አለ፡፡

ቀጥሎ ነበር እንዲህ አለ “እኔ ብዙም ችግር የለብኝም፡፡ ነገር ግን ማንም እንዲያስፈራራኝ፣ አትኩሮ እንዲያየኝም ሆነ እንዲያፈጥብኝ አልፈልግም፡፡”

ከዚያም እባብ “ስተኛ እስካልረገጣችሁኝ ድረስ ሌላ ምንም ነገር አያበሳጨኝም፡፡” አለ፡፡

ከርከሮም ቀጥሎ “ግር እያልኩ ስሄድ ወይም ስደነግጥ ጆሮዬ ውስጥ ቢጮሁብኝ በጣም ያበሳጨኛል፡፡” አለ፡፡

በመጨረሻም ሁሉም ወደ ቀበሮ ዞረው አንተስ?” ሲሉት እኔ እንደተላላኪ ልጅ ወዲያ ወዲህ ሲያዙኝ አልወድም፡፡” አለ፡፡ በዚህ ሁኔታ ከቆዩ በኋላ ትንሽ ስጋ በልተው ተኙ፡፡

ከዚያም ቀበሮ ወደ ነብሩ ጠጋ ብሎ “ተመልከት፣ ጅቡ ተኝቷል፡፡ እናም ሆዱን እንውጋው፡፡” አለው፡፡

ነብሩም “አይሆንም፡፡ አንድ እንስሳ አልወድም ካለ ያለውን ነገር ማክበር አለብን፡፡” አለው፡፡

ሆኖም ቀበሮው “እሱ ፈሪ ነው እኮ፡፡ ጅብ ፈሪ ነው፡፡

ትፈራዋለህ እንዴ?” ብሎ ሞገተው፡፡

ነብሩም “እባክህ ተወው፡፡” አለው፡፡

ነገር ግን ቀበሮው ዘሎ የጅቡን ሆድ ረገጠው፡፡ ጅቡም ዘሎ በንዴት በመነሳት ከነብሩ ጋር ተፋጠጠ፡፡ እናም ነብሩ ማስፈራራትን ይጠላ ነበርና ሁለቱ መጣላት ጀመሩ እየተንከባለሉም ከተኛው አንበሳ ጋር ተጋጩ፡፡ አንበሳውም በጣም ተናዶ በመነሳት ሁለቱንም ገደላቸው፡፡

ከዚያም መለስ ሲል እስሩ የነበረውን እባብ በስህተት ረገጠው፡፡ ጥፍሮቹ እባቡን ገደሉት፡፡ ሆኖም እባቡ ቀድሞ ነድፎት ስለነበረ አንበሳውም ሞተ፡፡ በዚህ ሁሉ ብጥብጥ ውስጥ ከርከሮ ደንብሮ መሮጥ ጀመረ፡፡ ቀበሮውም ጆሮው ውስጥ ስለጮኸበት ከርከሮ ከፍራቻው የተነሳ ገደል ውስጥ ገባ፡፡ በዚህ ግዜ ቀበሮው እስኪጠግብ በላ፡፡ ከዚያም ወደ አንበሳው አስክሬን ሄዶ ቆዳውን በሳር በመሰግሰግ ያልሞተ አንበሳ አስመሰለው፡፡ ከዚያም በአካባቢው ሲያማትር አንድ ሌላ ቀበሮ አገኘ፡፡

ከዚያም እንዲህ አለ፡፡ “አንተ ምስኪን ቀበሮ፣ እኛ ከጥጋባችን የተነሳ በስጋ ኳስ እንጫወታለን፡፡ አንተ ግን ተርበህ አመድ ላይ ትንከባለላለህ፡፡ በል ናና አንድ አጥንት ብላ፤ ነገር ግን አጎቴ አያ አንበሳ ስለተኛ ምንም አይነት ድምፅ እንዳታሰማ ፤ ከነቃ ይገድልሃል፡፡” አለው፡፡

እናም  የተራበው ቀበሮ ሲመጣ ጥጋበኛው ቀበሮ ብዙ አጥንቶች ያሉበትና ድምፅ የማያወጣ አከርካሪ አጥንት ሰጠው፡፡ ቀበሮውም በጣም በመጠንቀቅ ድምፅ ሳያሰማ እየበላ ሳለ ሰተንኮለኛው ቀበሮ ምን እያደደረገ እንደሆነ አላስተዋለም፡፡ ተንኮለኛው ቀበሮ የተራበውን ቀበሮ ጅራት ከተጠቀጠቀው አንበሳ ጋር እየሰፋው ነበር፡፡

ከዚያም “ተጠንቀቅ! ተጠንቀቅ! አጎቴ ተነስቷል፡፡” አለው፡፡ ቀበሮውም መሮጥ ጀመረ፡፡ ነገር ግን የአንበሳው አካል ጅራቱ ላይ ተሰፍቶበት ስለነበረ አንበሳው እየተከታተለው መስሎት በድንጋጤ ገደል ውስጥ ገባ፡፡

ይህ የሚያመለክተው በህይወት ጫካ ውስጥ ስኬታማ ለመሆን ጠንካራ መሆን ሳይሆን ብልጥ መሆን ማስፈለጉን ነው፡፡