የኢትዮጵያ ተረቶች

በእያሱ ኦሪጎ የተተረከ

ዘጠኝ ጅቦችና አንድ አንበሳ አደን ወጥተው አስር ላሞችና በሬዎችን አድነው ያዙ፡፡ አንበሳውም “እኔ ዘጠኙን ወስጄ እናንተ አንዱን ትወስዳላችሁ፡፡” ሲላቸው ጅቦቹም “ይህ እንዴት ይሆናል? እኛ ዘጠኝ ሆነን ሳለ አንተ ዘጠኙን ወስደህ ለእኛ አንድ መስጠትህ ሚዛናዊ ነውን?” አሉት፡፡

አንበሳውም “አዎ እኔ አንድ ነኝ፡፡ ዘጠኙን ስወስድ አስር እንሆናለን፡፡ እናንተም ዘጠኝ ናችሁ፡፡ አንዷን ላም ስትጨምሩ አስር ትሆናላችሁ፡፡” አላቸው፡፡

ጅቦቹም የአንበሳውን አስፈሪ አይኖች በተመለከቱ ጊዜ ስለፈሩት ወደ አባታቸው በመሄድ አንበሳው ለእነርሱ አንድ ሰጥቷቸው ለራሱ ዘጠኝ እንደወሰደና ይኸውም አንበሳው እኛ ዘጠኝ በመሆናችንና እርሱ ግን አንድ በመሆኑ ክፍፍሉ በዚህ ዓይነት መደረጉ ሚዛናዊ እንደሆነ በማመኑ ነው አሉት፡፡ የጅቦቹም አባት በሁኔታው በጣም ተናዶ “እንዴት እንደዚህ ያደርጋል? ይህ ትክክል አይደለም፡፡ እንዲያውም የሰጣችሁን አንዲት ላም ወደ እርሱ ዘንድ ይዤ ሄጄ ዘጠኝ ሊሰጣችሁ እንደሚገባ እነግረዋለሁ፡፡” ብሎ ልጆቹንም አስከትሎ ወደ አንበሳው ዘንድ አመሩ፡፡ ነገር ግን በመንገዳቸው ላይ የጅቡ ልጆች አባታቸው አንበሳውን ሊያሳምነው እንደማይችል ይጎተጉቱት ጀመር፡፡ “አንበሳው በጣም ጠንካራ በመሆኑ ዘጠኙን ላሞች እንዲሰጠን ብንጠይቀውም ሊሰጠን ፈቃደኛ አልሆነም፡፡” አሉት፡፡

አባታቸውም “እኔ አሳያችኋለሁ፡፡” ብሎ በመኩራራት ተናገረ፡፡ አብረውም ጥቂት ከተጓዙ በኋላ አባታቸው ልጆቹን “ይህች ፊት ለፊታችን ያለችው ትንሽ ጉብታ ምንድናት?” ብሎ ሲጠይቃቸው እነርሱም “ጉብታ ሳትሆን አንበሳው እኮ ነው፡፡” አሉት፡፡ ከዚያም ጥቂት ከተጓዙ በኋላ አባታቸው “አሁን የሳር ምድር አጠገብ ደርሰናል፡፡” ሲላቸው ልጆቹም “የሳር ምድር ሳይሆን የአንበሳው ጎፈሬ ነው፡፡” አሉት፡፡ አሁንም ጥቂት ከተራመዱ በኋላ አባታቸው “አሁን ወደ እሳት ኳሶች እየተቃረብን ነው፡፡” ሲላቸው እነርሱም “የእሳት ኳሶች ሳይሆኑ የአንበሳው አይኖች ናቸው፡፡” አሉት፡፡

አባትየው ጅብ አንበሳው አጠገብ በደረሰ ጊዜ አንበሳው “ወዴት እየሄድክ ነው?” ብሎ አጓራበት፡፡ በዚህ ጊዜ አባትየው ጅብ “ይህችን ላም ልሰጥህ ነው የመጣሁት፡፡ አንተ አስር ላሞች ሊደርሱህ ይገባል፡፡” ብሎት ጅቦቹ ያመጧትን ላም አስረክበው ወደ መጡበት በሃፍረት ሲመለሱ አንበሳው በፊናው ደስ ብሎት ኃያልነቱን በይበልጥ አረጋገጠ፡፡