የኢትዮጵያ ተረቶች

በወርቁ ዓለሙ የተተረከ

በአንድ ወቅት አንድ ድሃ ሰው ወጥመድ የሚሆንለት ጉድጓድ በማዘጋጀት ጉድጓዱን በሣር ሸፍኖ እንስሳትን ያጠምድበት ነበር፡፡ አንድ ቀን ታዲያ ለድኩላ ባዘጋጀው ወጥመድ ውስጥ አንበሳ፣ ነብር፣ ሰው፣ እባብና ተኩላ አንድ በአንድ ጉድጓዱ ውስጥ ወደቁ፡፡

ያጠመደውም ሰው የያዘውን እንስሳ ለማየት ሲመጣ አምስቱን ወጥመዱ ውስጥ ተይዘው አያቸው፡፡ ሰውን ጨምሮ አምስት የተለያዩ እንስሳትን መያዙ አስገረሞታል፡፡

እናም ሁሉም በአንድነት “ከዚህ ጉድጓድ ውስጥ አውጣንና ውለታህን እንከፍላለን፡፡” አሉት፡፡

ሰውየውም “ከበላችሁኝስ?” ብሎ ሲጠይቃቸው እነርሱም “በፍፁም አንጎዳህም፡፡ ቃል እንገባልሃለን፡፡” አሉት፡፡

ሰውየውም በቅድሚያ አንበሳውን “እኔ በጣም ድሃ ሰው ነኝ፡፡ ከወጥመዱ ብትወጣ ምን ታደርግልኛለህ?” ብሎ ጠየቀው፡፡ አንበሳውም “የፈለከውን የቤት እንስሳት ላመጣልህ እችላለሁ፡፡ ሃምታምም ትሆናለህ፡፡” አለው፡፡

ሰውየውም አንበሳውን ከወጥመዱ አወጣው፡፡

ቀጥሎም ይህንኑ ጥያቄ ነብሩን ጠየቀው፡፡ ነብሩም “ይህንን ወጥመድ ያዘጋጀኸው ጥሩ ስጋ ለመብላት ብለህ አይደለም? ስለዚህ እያንዳንዱን ወፍራም በሬ፣ላም፣በግና ፍየል አመጣልህና ለቤተሰብህ ከበቂ በላይ ምግብ ይኖርሃል፡፡” አለው፡፡

ሰውየው ነብሩንም አወጣው፡፡

“አንተስ፣ አያ እባብ?”

“እኔ ደግሞ ከፍተኛ አደጋ ባጋጠመህ ጊዜ አድንሃለሁ፡፡” ብሎ እባቡ ቃል ገባ፡፡

ነብሩንም አወጣው፡፡

“አንተስ፣አያ ተኩላ?”

ተኩላውም “እኔ ምንም ልረዳህ አልችልም፡፡ አንተን ልረዳ የምችልበት አቅም የለኝም፡፡ ሆኖም አንድ ምክር ልሰጥህ እችላለሁ፡፡” አለው፡፡

ተኩላውንም አወጣው፡፡

ከዚያም በወጥመዱ የተያዘው ሰውዬ “እኔ ደግሞ እረኛህ ሆኜ ከብቶችህን እጠብቅልሃለሁ፡፡” ብሎ “ከብቶች ስላሉህ ከብቶችህን ብቻ ከመጠበቅ ባሻገር ስላንተ ለሌላ ሰው ሳልነግር ምስጢረኛህ እሆናለሁ፡፡” አለ፡፡

አጥማጁም “እሺ” ብሎ ሁሉንም ከወጥመዱ አወጣቸው፡፡ በመጨረሻም ሁሉም ከወጡ በኋላ ተኩላው ሰውየውን “የእኔ ምክር እነሆ! ሰውየውን ብቻ ተጠንቀቀው፡፡” ብሎ ወደ ጫካው ሮጦ ሄደ፡፡

ሰውየውም ያጠመደውን እረኛ ይዞ ወደቤቱ ሄደ፡፡ ሌሎቹም ሁሉ የገቡትን ቃል ለመፈፀም ወደየፊናቸው ሄደው ነብሩ ሰውየው ስጋ እንዲበላ በግና ፍየል ይዞለት መጣ፡፡ ከሁለትና ከሶስት ዓመታት በኋላም አንበሳው የበግ፣ የፍየልና የከብቶች መንጋ አምጥቶ የሰውየውን በረት ሞላው፡፡ ሰውየውም ሃብታም ሆነ፡፡

ታዲያ አንድ ቀን ሶስት ሰዎች በሃብታሙ ሰው በረት አጠገብ ሲያልፉ ምርኮኛው እረኛ ሰዎቹ የሚነጋገሩትን ነገር ይሰማ ነበር፡፡ ከሰዎቹም አንዱ ከብቶቹን ሁሉ እየተመለከተ “አሃ! ያ ፈረስ በአንበሳ የተሰረቀብኝን የእኔን ፈረስ የመስላል፡፡” አለ፡፡

ሌላኛውም ሰው “ያቺን ላም ደግሞ ተመልከቱ! ከእኔ ላም ጋር በቀለምም ሆነ በመልክ ትመሳሰላለች፡፡ ምናልባትም አንበሳው የእኔንም ላም ወስዷት ይሆናል፡፡” አለ፡፡

ሶስተኛውም ሰው “ያንን በሬም ተመልከቱ! የእኔን በሬ ይመስላል፡፡” አለ፡፡

እረኛውም እያዳመጠ ነበር፡፡ መንገደኞቹ ሰዎች ከብቶቹ የእነርሱ መሆናቸውን አያውቁም ነበር፡፡ ከብቶቻቸው በአንበሳው የተበሉባቸው መስሏቸው ነበር፡፡

ታዲያ አሽከሩ እረኛ ታሪኩን ሁሉ ለሰዎቹ ከመጀመሪያው ከወጥመዱ ጉዳይ አንስቶ የሆነውን ነገር ሁሉ ነግሯቸው “ንጉሱ ችሎት ላይ ለምን አትከሱትም? እኔም ምስክር እሆናችኋለሁ፡፡” ብሎ መከራቸው፡፡

“እንግዲያውማ ምስክር መሆን ከቻልክ መጥተህ ክሰሰውና እናም ውለታህን ከፍለንህ ሃብታም ትሆናለህ፡፡” አሉት፡፡

በዚህ ዓይነት ሰውየውን በንጉሱ ችሎት ከሰሱት፡፡ በችሎቱም ላይ “ምስክር አለን፡፡” አሉ፡፡

ተከሳሹ ሰው ግን ወደ ችሎቱ ቀርቦ ሁሉም እንስሳት የራሱ እንደሆኑና እርሱም ንፁህ መሆኑን ተናገረ፡፡

ንጉሱም “ከሳሾች ምስክር አለን እያሉ ነው፡፡” አለ፡፡

ሰውየውም “እነርሱ እየዋሹ ነው፡፡ ምንም ማስረጃ የላቸውም፡፡” ብሎ ተከራከረ፡፡

በዚህ ጊዜ አሽከሩ እረኛ በምስክርነት ቀርቦ ሊናገር ሲል ንጉሱ የሃብታሙን ሰው ሃያልነት ስለፈራ ሰውየውን ለመስቀል ምክንያት ሲፈልግ ስለነበረ በሰውየው አናት ላይ ሸምቀቆ ገመድ በማዘጋጀቱ ሰውየው ተስፋው ተሟጦ ነበር፡፡

በዚያች ቅፅበት ከየት መጣ ሳይባል እባቡ መጥቶ ምስክሩ አንድም ቃል ከመናገሩ በፊት ነደፈው፡፡ የተነደፈውም ሰው ራሱን ስቶ ወዲያው ሞተ፡፡

የተከሰሰውም ባለጸጋ ሰው ንጉሱን “ጃንሆይ ሆይ! ይህ እንግዲህ የእግዚአብሔር ፍርድና የታላቅነቱ መገለጫ ነው፡፡ ሃሰተኛ ምስክር ስለሆነ ሞተ፡፡” አለ፡፡

ንጉሱም ሰውየው የተናገረው ነገር እውነት ነው ብሎ በነፃ አሰናበተው፡፡